Çarpışan Sesler

ÇARPIŞAN SESLER  [OTEL GÖREN DEFTERLER 1] / NURİ PAKDİL

Kitabın adını okuduğumda “Çarpışan Sesler” bir adım atmak istedim karmaşanın ortasına, sözün hikmetine  olan inancım Nuri Pakdil imzasıyla birleşince farklı bir boyuta taşındı.

Gürültünün ortasında, bir otel odasında kaleme alınan cümleler tıpkı kitabın isminde olduğu gibi derin bir etki oluşturuyor.Yazarın gözlemlerini yorumlaması, zihni zorluyor..

“Küçük büyük her direniş bir önsöz ister..” diyen yazar düşüncesinin önsözünü ilk kitabında okuyucuya aktarmaya çalışmış..  Kitabı anlatmak benim için oldukça zor o sebeple altını çizdiğim cümleleri aktarmayı seçtim..

“Çok vefalı bir dostun elini tutarcasına,sağ elimi,sol elimin üstüne getirdim.”

“Büyük sıkıştırılmışlıklarda insan her şeyi derinlemesine gözden geçirmek ister.Gücü de sanırım buradadır insanın,tekilliğini yoğunlaştırabilme eyleminde, durup durup tartıya vurabilmesinde kendi kendini..”

“İnsanın alınyazısı yoksulluk değildir..”

“Üç noktadan önce,sözcük dönüşmesi başlayacaktı ki,konulacak iki nokta üst üste kulağını büktü kağıda yaklaşan ilk sözcüğün:çöktü yere adeta:sözcük kadar acısını içine gömen canlı azdır.Bu cümle hiçbir harfi yere düşmeden,söylenebilmeliydi”

“Gündüz de öğretir tabiî de,gecenin konuları işleyişi farklı:sabır:öğretilmesi ve öğrenilmesi en zor derstir.Kuşkusuz fark atıyor gece,öğretmenlikte gündüze..”

“Aşka azmettirici çiçekleri başını çeker gül: güle güle güle bakılmazsa gözleri kan çanağına döner yaprakların..”

“Her mütevazi adım da,adım gibi bilirim ki,dik bakıştır..”

“Her aklımıza geldiğinde sabah olmaz..”

“Bin kayığı kıyıya çekmeden de bakmayacağız değil mi gemilere?”

“İnsanın,kimi sabahları,kendi kendini bir yerlerden teslim alıyormuşçasına gözlerini açtığı da oluyor;bir tür kur-tak töreni; yeniden yeniden alışışı,kendi kendini yüklenişine; teslim alan da sizsiniz, kendinizi teslim ettiğiniz de”

Sesleri yakalamanın adıdır yazmak, yakalandınız mı sözün özüne.. (:

K.Saat