EVLAT
insanın yanılgısıdır hiç kurumayan ırmak,
şeffaf oluşundandır gelince tanımamak.
güneş görmemiş çocukları uyandırdık,bak!
simaları geceden kara yine de gözleri berrak.
sancak tutuşturduk ellerine,korkma,yürü evlat!
seninle yürüyecek denizler, yürüyecek semavat.
arzın gölgesinde akmayan bir bulut, yaRab,
sızım sızım sızlasa da o yara,kanamayacak..
bekleyecek dağlar,bekleyecek sessiz,kuşlar..
gözlerim kan çanağı, kalkmayacak o ruhu ashab.
ıssız bir gecede boşuna değil, durup ağlamak,
saçlarını da tarayalım bir güzel, oğlum hadi kalk.
